ความเดิมตอนที่แล้วเกาเหยี่ยนได้ยึดอำนาจจากเกายินผู้เป็นหลาน และได้สัญญากับมารดาไว้ว่าจะไว้ชีวิตหลานผู้นี้ หลังจากนั้นก็ราชาภิเษกตนเองขึ้นเป็นฮ่องเต้แห่งราชวงส์เป่ยฉีอย่างยิ่งใหญ่
เกาเหยี่ยนนั้นเป็นฮ่องเต้ที่ดีผู้หนึ่ง เขาขยันขันแข็งและเอาใจใส่ในราชการ และใส่ใจในรายละเอียดต่างๆ จนดูเหมือนว่าจะมากเกินไปเสียด้วยซ้ำ เจตนารมณ์ของเกาเหยี่ยนก็คือการปฏิรูปประเทศให้เข้มแข็ง โดยเฉพาะเรื่องกฎหมายไม่ให้เข้มงวดเกินไป การทำมาค้าขายจะได้ดำเนินไปอย่างมั่งคั่ง
แผนการระยะยาวของเกาเหยี่ยนก็คือตีชิงดินแดนของเป่ยโจว (เว่ยตะวันตกเดิม แต่ตระกูลอวี่เหวินได้ขึ้นเป็นฮ่องเต้เรียบร้อยแล้ว) โดยเกาเหยี่ยนหมายใจว่าจะดำเนินการอย่างค่อยเป็นค่อยไป และไม่เร่งรีบทำศึกเหมือนกับสมัยเกาฮวน
อย่างไรก็ดีปัญหาเดิมก็กลับเกิดขึ้นมา นั่นคือปัญหาเรื่องการชิงบัลลังก์แบบเดิม
ศัตรูราชสมบัติ
คนที่เกาเหยี่ยนมองว่าเป็นศัตรูราชสมบัติของตนนั้นมีอยู่สองคน คนแรกก็คือเกายิน หลานชายที่ตนเองรับปากมารดาว่าจะไว้ชีวิต และเกาจ้าน น้องชายแท้ๆ ที่เกิดจากมารดาคนเดียวกัน เกาจ้านผู้นี้เริ่มมีอำนาจขึ้นมา เพราะว่าได้ดูแลเมืองเย่เฉิง เมืองหลวงของอาณาจักรในช่วงที่เกาเหยี่ยนย้ายไปประทับที่เมืองจิ้นหยาง
ความสัมพันธ์ของเกาเหยี่ยนและเกาจ้านไม่ค่อยดีนัก สาเหตุสำคัญคือเดิมทีหลังจากได้บัลลังก์ เกาเหยี่ยนเคยตั้งใจจะให้เกาจ้านเป็นรัชทายาท แต่ทำไปทำมากลับยกตำแหน่งดังกล่าวให้กับเกาไป่เหนียน บุตรชายวัยเยาว์ของตนเองเสียอย่างนั้น เกาจ้านจึงไม่พอใจอย่างหนักจนถึงกับวางแผนจะก่อกบฏมาแล้ว แต่พวกที่ปรึกษารวมไปถึงพ่อมดหมอผีทัดทานเอาไว้ โดยบอกกับเกาจ้านว่า ถ้าเกาเหยี่ยนตายไป เกาจ้านก็ได้เป็นฮ่องเต้อยู่ดี เพราะเกาไป่เหนียนยังเด็กมาก แล้วเกาจ้านจะเสี่ยงก่อกบฏตอนนี้ทำไม
แม้ว่าจะไม่ก่อกบฏ แต่เกาจ้านก็ปฏิเสธที่จะคืนอำนาจของตนบางส่วนตามพระบรมราชโองการ สถานการณ์ระหว่างสองพี่น้องจึงปะทะกันอยู่และยังไม่ได้ข้อสรุป
ส่วนเกายินนั้น เกาเหยี่ยนก็ยังไม่เคยไว้ใจ ท้ายที่สุดเขาจึงสั่งให้สังหารเกายินแม้ว่าจะสัญญากับมารดาไว้แล้วก็ตาม เหล่ามือสังหารบุกไปหาเกายินและบังคับให้ดื่มยาพิษ แต่เกายินปฏิเสธที่จะดื่มมันด้วยตนเอง พวกมือสังหารจำต้องสังหารเขาด้วยการรัดคอ
อุบัติเหตุ
หลังจากสังหารเกายินได้ไม่นาน ดูเหมือนว่ากฎแห่งกรรมจะตามทันเกาเหยี่ยน เพราะระหว่างที่เขาออกไปล่าสัตว์ในช่วงฤดูหนาวนั้น ม้าของเกาเหยี่ยนกลับตกใจที่มีกระต่ายตัวหนึ่งวิ่งออกมาอย่างฉับพลัน ทำให้มันสลัดเกาเหยี่ยนลงมาบนพื้นจนได้รับบาดเจ็บสาหัส
ระหว่างที่เกาเหยี่ยนกำลังอยู่ระหว่างความเป็นความตายนั้นเอง โหลวไท่โฮ่ว ผู้เป็นมารดาได้เดินทางมาเยี่ยม และได้ไต่ถามว่าเกายินอยู่ที่ใด เกาเหยี่ยนกลับตอบไม่ได้ เพราะตนเองได้สังหารเกายินไปแล้ว โหลวไท่โฮ่วจึงโกรธจัดและสาปแช่งให้เกาเหยี่ยนตายเสีย เกาเหยี่ยนผู้มีความกตัญญูอย่างยิ่งยวดต่อมารดาจึงเสียใจมาก
ปรากฏว่าอาการของเกาเหยี่ยนก็ไม่ทุเลาขึ้นจริงๆ ทำให้เกาเหยี่ยนรีบเขียนพระบรมราชโองการมอบบัลลังก์ให้กับเกาจ้าน ผู้เป็นน้องชายโดยมีเนื้อหาว่าเกาไป่เหนียนเด็กเกินไปที่จะสืบบัลลังก์ นอกจากนี้ยังเขียนจดหมายอีกฉบับหนึ่งมอบให้กับเกาจ้านเป็นการส่วนตัว โดยรายละเอียดมีว่าขอให้เกาจ้านนั่งบัลลังก์ แต่เกาไป่เหนียนยังเด็ก ขอให้เกาจ้านไว้ชีวิตไว้ด้วย ซึ่งฟังดูแล้วเหมือนกับที่เกาหยางเคยบอกไว้กับเกาเหยี่ยนไว้ก่อนตายแบบ 100%
หลังจากนั้นไม่นานเกาเหยี่ยนก็จากโลกนี้ไป รวมเวลาที่เป็นฮ่องเต้นั้นไม่ถึงสองปีเท่านั้น เกาจ้านที่ได้รับพระบรมราชโองการจึงตั้งตนเป็นฮ่องเต้ในนามจักรพรรดิหวู่เฉิง
เสื่อมถอยอย่างรวดเร็ว
การสิ้นชีวิตของเกาเหยี่ยนนั้นถ้าในมองในองค์รวมแล้วส่งผลอย่างมากต่อตระกูลเกา และราชวงศ์เป่ยฉี ฮ่องเต้เป่ยฉีก่อนหน้าเกาจ้านทุกพระองค์นั้น แม้ว่าจะวิปริต โหดเหี้ยม หรือว่าเป็นอันธพาล แต่ก็เอาใจใส่ในราชการแผ่นดิน ทำให้ระเบียบราชการยังอยู่กับร่องกับรอย แต่นั่นไม่ใช่สำหรับเกาจ้าน เพราะเกาจ้านใช้เวลาส่วนใหญ่ไปกับการแสวงหาความสุข และไม่เอาใจใส่ราชการแผ่นดินตลอดจนธรรมเนียมปฏิบัติที่ดีงาม ขนาดตอนที่โหลวไท่โฮ่วสิ้นพระชนม์ เกาจ้านก็ยังใส่เสื้อแดง และฟังดนตรีตามปกติ
เกาจ้านนั้นคบค้ากับเหอซื่อไข่เป็นคนสนิท เหอซื่อไข่แนะนำให้เกาจ้านหาความสุขเข้าตัวเองให้มากที่สุด ส่วนงานราชการแผ่นดินก็ให้พวกขุนนางผู้ใหญ่รับหน้าที่ไปทำ หลังจากนั้นกาจ้านก็ใช้เวลาส่วนใหญ่หาความสุขทางกามารมณ์ โดยไม่เลือกหน้าว่าหญิงนางนั้นจะเป็นผู้ใด พอพวกขุนนางผู้ใหญ่นำราชการมาให้ลงนาม เกาจ้านก็รีบๆ ลงนามแบบให้เสร็จๆ ไป โดยที่ไม่สนใจอะไรทั้งสิ้น
อย่างไรก็ดีในรัชกาลนี้ได้มีการปรับเปลี่ยนกฎหมาย (ซึ่งน่าจะเริ่มต้นในสมัยเกาเหยี่ยน) จนเสร็จสิ้น ประชาชนได้รับการจัดแบ่งที่ดินที่เหมาะสม เช่นเดียวกับกฎหมายภาษีที่เป็นธรรมมากขึ้น
ถึงกระนั้นด้วยความที่เกาจ้านสำมะเลเทเมา เป่ยโจวจึงใช้โอกาสนี้ในการรุกรานเป่ยฉีเป็นสองทาง ซึ่งเป็นการรุกรานครั้งใหญ่ครั้งแรกในรอบสิบกว่าปี เกาจ้านจะตอบสนองอย่างไร อ่านเพิ่มเติมได้ในตอนหน้าครับ