ในทางทฤษฎีแล้ว ฮั่นซวนตี้นั้นทรงเป็นหนี้บุญคุณฮั่วกวงที่ยกบัลลังก์ให้กับพระองค์ และพระองค์ก็เคารพนับถือฮั่วกวงอย่างมาก แม้กระทั่งตอนที่ฮั่วกวงสิ้นชีวิต พระองค์ยังเสด็จไปงานศพของฮั่วกวง ซึ่งเป็นสิ่งที่ไม่เคยมีฮ่องเต้องค์ใดทรงปฏิบัติมาก่อน
ถึงกระนั้นพฤติการณ์ของตระกูลฮั่วที่เหิมเกริมขึ้นทุกวัน ทำให้พระองค์ทรงไม่อาจนิ่งเฉยอยู่ได้ ไม่ว่าจะเป็นการที่ฮั่วหวงโฮ่วพยายามหาเหตุกำจัดไท่จื่อ และการสิ้นพระชนม์อย่างลึกลับของสีว์หวงโฮ่ว หญิงที่พระองค์รัก
นับตั้งแต่บัดนั้นฮั่นซวนตี้จึงวางแผนล้มตระกูลฮั่วอยู่เงียบๆ แต่ไม่ใช่เรื่องง่ายเลย เพราะองคาพยพของตระกูลฮั่วนั้นครอบงำราชสำนักมานาน แถมลูกหลานของตระกูลฮั่วยังดำรงตำแหน่งสำคัญๆ ถ้าพระองค์ทรงดำเนินแผนการพลาดไป ฮั่นซวนตี้เองก็มิอาจจะนั่งบัลลังก์อยู่ได้
เพราะฉะนั้นแผนการของพระองค์ก็คือ พระองค์จะมอบตำแหน่งสูงศักดิ์ให้กับตระกูลฮั่วแต่ละคน แต่เป็นตำแหน่งที่ปราศจากอำนาจในกำมือ แผนการนี้ได้บั่นทอนตระกูลฮั่วลงอย่างช้าๆ และแนบเนียนที่สุด
ถึงกระนั้นตระกูลฮั่วเองก็มิใช่คนโง่ แต่ละคนนั้นเริ่มแสดงความไม่พอใจต่อฮั่นซวนตี้มากขึ้นตามลำดับ ทว่าในเวลาเดียวกันก็มีข่าวลือไปทั่วเมืองหลวงว่า ตระกูลฮั่วนั้นลอบสังหารสีว์หวงโฮ่ว ซึ่งข่าวลือนี้หนาหูขึ้นทุกวัน ทำให้สายตาของผู้คนที่มองตระกูลฮั่วเริ่มเป็นไปในแง่ลบมากยิ่งขึ้น
ด้วยอำนาจที่หดหายไป ภาพลักษณ์ที่ย่ำแย่ และความหวาดหวั่นว่าฮ่องเต้จะลงทัณฑ์พวกตน ตระกูลฮั่วจึงมาปรึกษากัน เสี่ยนฟูเหริน ภรรยาของฮั่วกวงได้สารภาพกับบุตรหลานอย่างเปิดอกว่าตนเองเป็นคนลงมือสังหารสีว์หวงโฮ่วเพื่อที่บุตรสาวของตนจะได้สืบตำแหน่งแทน
เมื่อเป็นเช่นนั้น ตระกูลฮั่วจึงไม่เหลือทางเลือกอื่น พวกเขาได้วางแผนว่าจะใช้กำลังทหารและอำนาจที่ยกหลงเหลืออยู่บีบบังคับให้ฮั่นซวนตี้สละราชสมบัติ ก่อนที่พวกตนจะตกต่ำไปมากกว่านี้
เหตุการณ์ช่วงนี้ค่อนข้างคลุมเครือ เพราะความลับกลับรั่วไหลไปถึงฮ่องเต้ ไม่ปรากฏแน่ชัดว่าฮั่นซวนตี้ทรงทราบเรื่องดังกล่าวได้อย่างไร แต่ผมสันนิษฐานว่า พระองค์น่าจะทรงมีแขนขาหลบซ่อนในบ้านตระกูลฮั่วอยู่ไม่น้อย ดังนั้นเมื่อตระกูลฮั่วคิดการใหญ่จะล้มพระองค์ ฮั่นซวนตี้จึงทราบได้ในทันท่วงที
ฮ่องเต้วัย 25 ปีในขณะนั้นจึงต้องฉวยโอกาสลงมือก่อน พระองค์โปรดให้จับกุมคนในตระกูลฮั่วได้เกือบทั้งหมด และโปรดให้นำไปประหารชีวิตทั้งครอบครัว ยกเว้นแต่ฮั่วหวงโฮ่วแต่เพียงผู้เดียวที่โปรดให้ถอดถอนจากตำแหน่ง และคุมขังไว้ในตำหนักมืด
การสังหารตระกูลฮั่วทั้งหมดนั้นทำให้ฮั่นซวนตี้ถูกวิพากษ์วิจารณ์อย่างรุนแรงจากนักประวัติศาสตร์ว่ากระทำการเกินไปต่อครอบครัวผู้ที่มีพระคุณอย่างฮั่วกวง แต่มองอีกแง่หนึ่งอาจจะเหมาะสมแล้ว เพราะตระกูลฮั่วทั้งตระกูลนั้นคบคิดกันจะเป็นกบฏ และตระกูลฮั่วเองก็มีอิทธิพลล้นเหลือ ถ้าละเอาไว้อาจจะกลับมาเป็นกบฏอีกเมื่อใดก็ได้ เพื่อความมั่นคงของราชบัลลังก์ ฮั่นซวนตี้จึงไม่เหลือทางเลือกอื่นใด
สำหรับชีวิตของฮั่วเฉิงจวิน ผู้ที่เคยเป็นถึงหวงโฮ่วนั้นเปรียบเหมือนกับตกนรกทั้งเป็น หลังจากถูกคุมขังในตำหนักมืดได้ไม่นานนัก ฮั่นซวนตี้โปรดให้เนรเทศนางไปที่อื่น และสิบกว่าปีต่อมาก็โปรดให้เนรเทศนางไปไกลจากเมืองหลวงขึ้นอีก ตัวนางนั้นหัวเดียวกระเทียมลีบอันเนื่องมาจากครอบครัวสูญสิ้นไปแล้ว การถูกเนรเทศไปให้ได้รับความลำบากอีกจึงเป็นสิ่งที่นางไม่อาจรับได้ ดังนั้นจึงตัดสินใจปลิดชีพตนเอง เป็นอันจบสายเลือดคนสุดท้ายของฮั่วกวงไปโดยสมบูรณ์
ส่วนตำแหน่งหวงโฮ่วที่ว่างลงนั้น ฮั่นซวนตี้ทรงหวาดหวั่นว่าหวงโฮ่วคนใหม่จะรังแกไท่จื่อ เพราะฉะนั้นพระองค์จึงแต่งตั้งพระสนมหวางขึ้นเป็นหวงโฮ่ว แม้ว่าพระองค์จะไม่ได้โปรดปรานนางมากนัก ทั้งนี้ก็เพราะหวางหวงโฮ่วทรงไม่มีบุตรธิดา แต่นางเป็นคนมีคุณธรรมและความเมตตา เพราะฉะนั้นน่าจะเลี้ยงไท่จื่อได้ดี พระองค์จึงโปรดให้นางเป็นผู้เลี้ยงดูไท่จื่อสืบต่อไป
รัชสมัยของฮั่นซวนตี้เป็นยุคทองของราชวงศ์ฮั่น เพราะพระองค์ทรงบริหารราชการด้วยความแข็งขัน และทรงดำรงชีพได้อย่างประหยัดมัธยัสถ์ ราชวงศ์ฮั่นครอบครองพื้นที่มากที่สุดในรัชกาลของพระองค์
ในช่วงปลายรัชกาลนั้น ฮั่นซวนตี้ทรงเริ่มเห็นว่าไท่จื่อทรงขาดความเด็ดขาด และเพิ่งพาพวกคนสนิทมากเกินไป ในอนาคตน่าจะเป็นปัญหา ในพระทัยจึงเริ่มมีความปรารถนาจะถอดถอนไท่จื่อและแต่งตั้งโอรสคนอื่นให้สืบราชย์แทน แต่ท้ายสุดแล้วก็ไม่ได้ทำ เพราะในพระทัยนั้นรักสีว์หวงโฮ่วยิ่งนัก และตระหนักว่านางสิ้นพระชนม์ก่อนวัยอันควรด้วยการโดนวางยาพิษ พระองค์จึงไม่อาจหักใจถอดถอนบุตรชายที่เกิดกับนางได้
ด้วยวัย 43 พรรษา ฮั่นซวนตี้ประชวรและสวรรคตลง ไท่จื่อทรงขึ้นสืบบัลลังก์ในนามฮั่นหยวนตี้ สิ่งที่ฮั่นซวนตี้วิเคราะห์ไว้นั้นเป็นจริงนั่นคือฮั่นหยวนตี้เป็นคนไม่เด็ดขาด และทำให้ราชวงศ์ที่รุ่งโรจน์เริ่มเสื่อมถอย ก่อนที่จะสิ้นสุดลงด้วยน้ำมือหวางหมั่งในเวลาอีกไม่กี่ทศวรรษต่อไป